Sınır

Yalnız yürümek...
Ayaklarımda çamur, kötü anılar gibi,
Yürüdükçe dağılan.

Saat kaç ki ?
Gece gibi değil, gündüz gibi değil; toprak kokusu,
Bir tenin kokusu...
Zaman hiçlik duygusu.

Yalnız yürümek,
Şehirleri ve insanları ayıran hayali sınırlar gibi gerçeklik sınırında,
Zaman ne ki? Zaman hiç.

Soru şuydu:
"Sen kimsin?"












Fotoğraf:Okan VURAL