İçten içten acıtır gibi akşam oluyor artık...
Enteresan.
Geceye doğru çöken huzur,
Hüzne bırakmış yerini...
Uykusuzluklar, oflamalar, puflamalar,
yalnızlıklar
ve karabasan.
Saat 10 oldu mu uyurduk ya, biz çocuklar,
Ne ara büyüdüm anlamadım;
Gece boyunca oturmalar, oturmalar...
E be dünya, ne olurdu bir gecelik
dursan.
Oturmalar boyunca duymadım hiç bozacıyı,
Hiç içmediğim bozasından.
Parçalar taşırdı sokak sokak, çocukluğumdan.
Hatıralara can verecek kadar,
Duysam...
Ayça
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder