Hayat.

Çok öncelerden...

HAYAT

Bir akşam vakti olmuş olmuş,
Ömür teslimatta…
Ve ben süzülmüşüm gözlerindeki semada
Bıraksınlar da içeyim gözyaşlarını
Utansın gözlerin ağlamaya
O akşam vakti ki,
Güneş inat ediyor yine
Bırakmamak için bizi yalnız,dopdolu bu baharda

Bir akşam vakti olmuş,
O akşam vakti ki,ömür parça parça
Fark ediyorum zaman bize düşman
Geçer gider mi yıkmadan!?
Perdeleri çekelim,açık kahverengi perdeleri,
Belki bir parça daha uzaklaşırız hayattan…

Akşam vakitlerinde,ömür
Nokta nokta,çizgi çizgi bitmekte
Konuşma balonları uçuşuyor havada
Ve çınlayıveriyor kulağımda sesin
Ayrılık vakti gelip geçiyor isteksizsin,
Aynı benim gibi sen de
Belli etmesen de…

Bir akşam vakti olmuş
Ömür teslimatta…
Toparlıyorum kalbimin içinden çıkarıp
Dağıttıklarımı,odadan.
Perdeleri çekiyoruz,işi gücü bırakıp
Boşluk içinde boşluğuz.
Tekrar kalbime sözcükleri sıkıştırıp
Çıkıyorum yalnız girdiğim kapıdan
Yanımda belli belirsiz sen,
Zaman siler tüm yapıtları ama,
Aklımdan asla.

Çıkıyorum dışarı,bir derin nefes gibi. Güneş hala orada…