Dağınık Sayfalar
Yazamadıkça döküldü saçlarım
döküldü saçlarım...
Kara gözleri aştım,
Beyaz tene ulaştım,
Anlattım, hep anlattım,
Bu; aşkım...
Oturdum bir gecede yendim ölümü,
Sonsuzluk da bir zaman ölçümü,
Düşündükçe küçüldüm,
Saçlarım gibi ,döküldüm.
Dağınık sayfalardan başkasına yazamadım,
Yazamadıkça büyüdü uçurumlarım,
Açılmadı vaadedilen kanatlarım...
Hep sonra inandığım hikayeler uydurdum;
ve bu hikayelerin gölgesinde uyurdum,
İncecik parmakların kıpırdanışı oldu rüyam
ve göğsün solunda bulunan huzurdum...
Dağınık sayfalardan başkasına yazamadım,
Yazamadıkça kırıldı umutlarım,
kırıldı umutlarım...
Ayça ALAYLI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder