Gecenin koynunda sıkışmış kelimeler,
öyle bir sıkışmış ki, yağmur durmak bilmiyor!
Hoyratça savrulan su damlaları,
İfadesiz bir azimle yeryüzüne iniyor!
Her ne ise biriken,
Yağdıkça dağıtıyor beni minik parçalara,
Gözlerimin yaşarması ondandır belki,
Her parça ayrı ayrı masallara...
Şimdi soracaksın, yazık değil mi güzel aklıma,
Nelerle doldurmuşum, boş şeylere yormuşum...
Hatta öyle adımlar atmamışım ki,
Kendi alevimle kavrulmuşum.
Boşver,
Gel seninle yürüyelim yağmurda,
Arınırmışcasına,
Bir hayal parçasına...
Ayça ALAYLI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder